"In het moment creëer je psychologische veiligheid"

en dat leidt per definitie tot ongemak.

Vroeger: 

• Bij wat gedoe in het team, plande je een bila. Je bereidde het allicht nog even voor met je coach. En met de aantekeningen van dit gesprek voor je neus ging je het gesprek aan. Of je besprak het voorval even met een collega bij het koffieautomaat. Zeker niet met of tegen de collega waar je iets van vond. 

Nu:

• In al die volle agenda's, in al die verschillende teams waarin je zit (in Nederland zit je gemiddeld in 8 verschillende teams) , die allemaal direct moeten presteren, is geen tijd meer voor allemaal bila's. En je moet met elkaar direct aan de slag. En dan wel zo dat alle talenten optellen. Dat iedereen een bijdrage kan leveren.

Hiervoor is psychologische veiligheid een middel.

In het moment zorgen dat iedereen meedoet op een constructieve wijze om zo allemaal een positieve bijdrage te kunnen leveren aan het grotere geheel.

Daarvoor zijn andere vaardigheden nodig dan een bila-gesprek voeren. Daarvoor moet je anders gaan doen,

En dat leidt geheid tot ongemak:

• Kan ik wel zeggen wat ik van iemands handelen vind? Is dat niet vervelend voor die ander? Voor de rest in het team?

Ongemak kan ook ongemak oproepen.

Door dat ongemak heen is er echter licht aan het eind van de tunnel. De pot met goud.

Dus onthoud:"Zonder ongemak, geen gebak" en ga het aan!