"Ik geloof dat je nooit moedwillig het leven van een ander mag verhabbezakken."

En daarvoor is nodig dat: je zelf zegt wat iets met je doet én dat je de ruimte geeft aan de ander om te zeggen wat je gedrag oproept.

Ruimte, zonder degene te overtuigen dat het buiten jou ligt:

• de ander is te emotioneel
• de ander is te laat met aangeven
• de ander is de enige die het vindt
• de context heeft het gedrag veroorzaakt
• de ander kan zelf niet omgaan met feedback
• zo deed iedereen
• etc

Oftewel de ander serieus nemen en bewust stilstaan bij ieders eigen gedrag.

Niet recht praten wat nu krom blijkt te zijn. Niet veroordelend, maar ernaar kijken met de kennis van nu.

We hebben allemaal invloed op waar we nu staan.

Wat als het is gebeurd? Als je een ander zo hebt geraakt met je gedrag? Of als je nooit hebt gezegd wat gedrag van de ander met je deed?

‘Je verleden hoeft niet toekomstbepalend te zijn’

Wat heb jij daarvoor nodig?