"Het is nooit te laat om te zeggen wat je vindt."

Dan hoor ik weleens als ik vraag of het gezegd is:

- ja, maar het is langer dan 48 uur geleden en volgens de feedback regels ben ik nu te laat

- ja, maar nu zijn we al een week verder- ja, maar ik wacht wel tot een volgende keer

- ja, maar het was niet het goede moment

- ja, maar zit die ander daar nog op te wachten

- ja, maar .....

Nou en. Het is namelijk altijd het goede moment om het juiste te doen.

Dat compliment wat je was vergeten en je ziet die persoon pas 2 of 3 of 4 of 10 weken later? Benoem het! Daar groeit een ander door.

Dat ene moment dat je toch even dacht "hè voelt niet fijn", kom er wél op terug. Daar leren jullie samen van. Die keer dat je dacht "Net niet handig van mij" deel het. Dat lucht op.

Zal ik wat opbiechten? Ik heb 1,5 jaar rond gelopen met "Hè... ik moet haar toch echt nog even mijn excuses aanbieden voor niet terugmailen, maar ja, het is nu zo lang geleden."Totdat ik haar per ongeluk belde.

En weet je... Het luchtte én vreselijk op én het was een reuze leuk en leerzaam gesprek!

Ik ben benieuwd naar jouw lijstje. Wat zou je eigenlijk nog willen zeggen?